مهندس حکمی
آن روز ما کجاییم؟ کهکشان ها در حرکت, منظومه ها در جست و جو, ستاره ها در پویش, سیاره ها در تکاپو, و جهان در حال شدن, به هر چه می نگری, روز بعد,نه,لحظهای بعد گونه ای دیگر است حالی دیگر یافته است. هر چیزی برای آمدن آمده از ماندن می هراسد, در ماندن نابودی می بیند و در ایستایی مرگ! چون میرود هست,هست برای این که برود. به کجا؟همه چیز رودی شتابان.نه مردابی ساکن. سکوت,قرار و آرام و معنا ندارد.اگر خوب گوش دهی, ترنم جاری جهان را می شنوی که اگر خوب چشم باز کنی قدم های شتابان رفتن را می بینی و اگر حسی قوی داشته باشی,نسیم این جریان همواره را احساس میکنی.... مثنوی معنوی-دفتر پنجم